Kitab Undang Undang Hukum Pida

Zawiera cały kodeks karny (KUHP)

Kodeks karny lub kodeks karny to ustawowe przepisy regulujące istotne przestępstwa w Indonezji. Obecny kodeks karny to kodeks karny wywodzący się z holenderskiego prawa kolonialnego, a mianowicie Wetboek van Strafrecht voor Nederlands-Indië. Ratyfikacja została dokonana przez Staatsblad rok 1915 pod numerem 732 i weszła w życie 1 stycznia 1918 r. Po uzyskaniu niepodległości Kodeks karny jest nadal stosowany wraz z harmonizacją warunków w postaci cofnięcia artykułów, które nie są już istotne. Jest to oparte na przepisach przejściowych art. II Konstytucji z 1945 r., Który stanowi, że: „Wszystkie istniejące organy i przepisy państwowe są natychmiast egzekwowane, o ile nie zostaną wprowadzone żadne nowe przepisy zgodnie z tą Konstytucją”. Przepisy te stały się następnie podstawą prawną do przyjęcia wszystkich przepisów ustawowych w okresie kolonialnym podczas niepodległości.

Aby potwierdzić wdrożenie prawa karnego w okresie kolonialnym, 26 lutego 1946 r. Rząd wydał ustawę nr 1 z 1946 r. Dotyczącą przepisów prawa karnego. Prawo to zostało następnie wykorzystane jako podstawa prawna zmiany Wetboek van Strafrecht voor Netherlands Indie na Wetboek van Strafrecht (WvS), który stał się znany jako kodeks karny. Jednakże art. XVII ustawy nr 1 z 1946 r. Stanowi również, że: „Ustawa wejdzie w życie w stosunku do wysp Jawy i Madury w dniu ogłoszenia, a inne regiony w tym dniu zostaną określone przez Prezydenta”. Wetboek van Strafrecht voor Netherlands Indie stał się Wetboek van Strafrecht ograniczony tylko do regionów Jawy i Madury. Uchwalenie indonezyjskiego kodeksu karnego we wszystkich regionach Republiki Indonezji nastąpiło dopiero 20 września 1958 r. Wraz z uchwaleniem ustawy nr 73 z 1958 r. W sprawie stwierdzenia wprowadzenia w życie ustawy nr 1 z 1946 r. Republiki Indonezji dotyczącej przepisów prawa karnego dla całego terytorium Republiki Indonezji i zmiany kodeksu karnego. Jak stwierdzono w art. 1 ustawy nr 7 z 1958 r., Który brzmi: „Ustawa nr 1 z 1946 r. Republika Indonezji dotycząca przepisów prawa karnego uznana za obowiązującą na całym terytorium Republiki Indonezji. ”Tak więc od 1 stycznia 2013 r. Kodeks karny obowiązuje przez 95 (dziewięćdziesiąt pięć) lat.

Chociaż kodeks karny został uchwalony na szczeblu krajowym, nie oznacza to, że wysiłki zmierzające do stworzenia nowego systemu prawa karnego zostały wstrzymane. Wysiłki zmierzające do zreformowania prawa karnego trwają od 1958 r. Wraz z utworzeniem Narodowego Instytutu Rozwoju Prawnego w celu utworzenia nowego krajowego kodeksu karnego. Seminarium I prawa krajowego, które odbyło się w 1963 r., Przyniosło różne rezolucje, w tym nacisk na wypełnienie krajowego kodeksu karnego w możliwie najkrótszym czasie. W rzeczywistości podjęto kilka prób ulepszenia kodeksu karnego poprzez utworzenie kodeksu karnego. Projekt obejmuje:

    Projekt Księgi I Kodeksu karnego z 1968 r.

    Projekt książki kodeksu karnego I z 1971 r.

    Koncepcja Tima Harrisa, Basaroeddina i Situmoranga w 1981 r.

    Koncepcji RKUHP z 1981/1982 przewodniczył prof. Soedarto.

    Projekt RKUHP 1982/83.

    Projekt RKUHP z 1982/83 został ulepszony.

    Projekt RKUHP w latach 1982/83 był wynikiem doskonalenia zespołu do 27 kwietnia 1987 r. I dopracowany do listopada 1987 r.

    Koncepcji RKUHP 1991/1992 przewodniczył prof. Marjono Reksodiputro.