The Count of Monte Cristo nove

จำนวน Monte Cristo นวนิยายผจญภัยโดยนักเขียนชาวฝรั่งเศส Alexandre Dumas

แอพนี้ถูกปีศาจ แต่คุณยังสามารถซื้อกาแฟให้กับนักพัฒนาของคุณ buymeacoffee.com/kivii

eBook ฟรีนี้เป็นภาษาอังกฤษเท่านั้น

The Count of Monte Cristo เป็นนวนิยายแนวผจญภัยของ Alexandre Dumas นักเขียนชาวฝรั่งเศสที่สร้างเสร็จในปี 1844 เป็นผลงานที่ได้รับความนิยมมากที่สุดเรื่องหนึ่งของผู้เขียนร่วมกับ The Three Musketeers เช่นเดียวกับนวนิยายหลายเรื่องของเขามันถูกขยายจากโครงร่างที่แนะนำโดยนักเขียนผีที่ร่วมงานกับเขาออกุสต์มาเกต์ ผลงานที่สำคัญอีกชิ้นของดูมัสซึ่งเขียนขึ้นก่อนที่เขาจะทำงานร่วมกับ Maquet คือนวนิยายขนาดสั้นเรื่อง "Georges"; นวนิยายเรื่องนี้เป็นที่สนใจของนักวิชาการเป็นพิเศษเพราะ Dumas นำแนวคิดและอุปกรณ์พล็อตกลับมาใช้ใหม่ใน The Count of Monte Cristo

เรื่องราวเกิดขึ้นในฝรั่งเศสอิตาลีและหมู่เกาะในทะเลเมดิเตอร์เรเนียนในช่วงเหตุการณ์ทางประวัติศาสตร์ในปี 1815–1839: ยุคแห่งการฟื้นฟูบูร์บงจนถึงรัชสมัยของหลุยส์ - ฟิลิปป์แห่งฝรั่งเศส เริ่มต้นก่อนช่วงเวลา Hundred Days (เมื่อนโปเลียนกลับมามีอำนาจหลังจากถูกเนรเทศ) การตั้งค่าทางประวัติศาสตร์เป็นองค์ประกอบพื้นฐานของหนังสือเรื่องนี้เรื่องราวการผจญภัยที่เกี่ยวข้องกับธีมของความหวังความยุติธรรมการแก้แค้นความเมตตาและการให้อภัยเป็นหลัก มันมุ่งเน้นไปที่ชายคนหนึ่งที่ถูกคุมขังโดยมิชอบหนีออกจากคุกได้รับโชคลาภและตั้งเป้าเกี่ยวกับการแก้แค้นผู้ที่ต้องรับผิดชอบในการจำคุก แผนการของเขาส่งผลร้ายแรงต่อทั้งผู้บริสุทธิ์และผู้กระทำความผิด

ดูมาส์เขียนว่าความคิดเรื่องการแก้แค้นใน The Count of Monte Cristo มาจากเรื่องราวในหนังสือที่รวบรวมโดย Jacques Peuchet นักเก็บเอกสารของตำรวจฝรั่งเศสซึ่งตีพิมพ์ในปี พ.ศ. 2381 หลังจากผู้เขียนเสียชีวิต ดูมาส์รวมบทความนี้ไว้ในหนึ่งในฉบับตั้งแต่ปี 1846 Peuchet เล่าถึงช่างทำรองเท้า Pierre Picaud อาศัยอยู่ในNîmesในปี 1807 ซึ่งหมั้นหมายจะแต่งงานกับผู้หญิงที่ร่ำรวยเมื่อเพื่อนขี้อิจฉาสามคนกล่าวหาว่าเขาเป็นสายลับของอังกฤษ Picaud ถูกกักบริเวณในป้อม Fenestrelle ซึ่งเขาทำหน้าที่เป็นคนรับใช้ของนักบวชชาวอิตาลีที่ร่ำรวย เมื่อชายคนนี้เสียชีวิตเขาได้ทิ้งทรัพย์สมบัติของเขาไว้ที่ Picaud ซึ่งเขาได้เริ่มปฏิบัติต่อในฐานะลูกชาย จากนั้น Picaud ก็ใช้เวลาหลายปีในการวางแผนแก้แค้นชายสามคนที่ต้องรับผิดชอบต่อความโชคร้ายของเขา เขาแทงครั้งแรกด้วยกริชซึ่งพิมพ์คำว่า "หมายเลขหนึ่ง" จากนั้นเขาก็วางยาพิษที่สอง ลูกชายของชายคนที่สามที่เขาล่อลวงไปสู่อาชญากรรมและลูกสาวของเขาไปค้าประเวณีในที่สุดก็แทงชายคนนั้นด้วยตัวเอง ชายคนที่สามชื่อ Loupian ได้แต่งงานกับคู่หมั้นของ Picaud ในขณะที่ Picaud ถูกจับกุม

ในอีกเรื่องหนึ่งของ "เรื่องจริง" Peuchet อธิบายถึงการเป็นพิษในครอบครัว เรื่องนี้ซึ่งอ้างถึงในฉบับ Pleiade ได้ทำหน้าที่เป็นต้นแบบสำหรับบทของการฆาตกรรมในครอบครัว Villefort อย่างเห็นได้ชัด บทนำสู่ฉบับ Pleiade กล่าวถึงแหล่งข้อมูลอื่นจากชีวิตจริง: Abbé Faria มีชีวิตอยู่และเสียชีวิตในปีพ. ศ. 2362 หลังจากชีวิตที่มีความคล้ายคลึงกับฟาเรียในนวนิยายมาก สำหรับDantèsชะตากรรมของเขาค่อนข้างแตกต่างจากแบบจำลองของเขาในหนังสือของ Peuchet เนื่องจากหลังถูกฆาตกรรมโดย "Caderousse" ของแผนการ แต่Dantèsได้ "เปลี่ยนแปลงอัตตา" ในผลงานของ Dumas อีกสองชิ้น; ใน "พอลลีน" ตั้งแต่ปีพ. ศ. 2381 และมีความสำคัญมากขึ้นใน "จอร์ช" จากปีพ. ศ. 2386 ซึ่งชายหนุ่มที่มีเชื้อสายผิวดำกำลังเตรียมแก้แค้นคนผิวขาวที่ทำให้เขาต้องอับอาย