Holy Bible (KJV)

Biblia KJV jest wyposażony w trybie offline King James Version.

King James Version (KJV), powszechnie znany jako autoryzowanych wersji (AV) lub Biblii Króla Jakuba (KJB), to angielskie tłumaczenie Biblii chrześcijańskiej w Kościele Anglii rozpoczęła się w 1604 i zakończyła w 1611. Pierwsze drukowane przez drukarki króla Roberta Barkera, był to trzeci tłumaczenie na język angielski, aby być zatwierdzone przez angielskich władz kościelnych. Pierwsza była Wielka Biblia zlecone za panowania króla Henryka VIII, a druga była Biblia Episkopatu z 1568. W styczniu 1604 King James I of England zwołania konferencji w Hampton Court, gdzie nowa wersja angielska został stworzony w odpowiedzi na postrzegane problemy wcześniejszych przekładów jako wykrytych przez purytanów, frakcji w Kościele Anglii.

James dał tłumaczy instrukcje mające na celu zagwarantowanie, że nowa wersja będzie zgodne z eklezjologii i odzwierciedlają biskupią strukturę Kościoła Anglii i jego wiara w wyświęconych duchownych. Tłumaczenie zostało wykonane przez 47 uczonych, z których wszyscy byli członkami Kościoła Anglii. W przypadku większości innych przekładów okresu, Nowy Testament został przetłumaczony z greki, Stary Testament został przetłumaczony z tekstu hebrajskiego, a Apokryfy zostały przetłumaczone z greki i łaciny. W Księdze Wspólnej Modlitwy (1662), tekst autoryzowanych wersji zastępuje tekst Wielkiej Biblii - na List i Ewangelii odczytów - i jako taki został upoważniony przez ustawy parlamentarnej. W pierwszej połowie 18 wieku, Authorized Version było skutecznie niekwestionowanym jako tłumaczenie angielskiego używanego w kościołach anglikańskich i protestanckich. W ciągu 18 wieku, Authorized Version wyparta łacińskiej Wulgaty w standardowej wersji Pisma dla angielskich uczonych języcznych. Obecnie najczęściej stosowane edycja Biblii Króla Jakuba, i często identyfikowane jako wyraźnie King James Version lub King James Version, zwłaszcza w Stanach Zjednoczonych, pozostaje standardowy tekst z 1769, wydany przez Benjamina Blayney i Francis Sawyer Parris w Oxfordzie.