Chemia Formuły i równania

Chemia - jak pisać kowalencyjne i jonowe wzory chemiczne

Pisanie formuł chemicznych jest niezbędną umiejętnością, jeśli chcesz odnieść sukces w chemii. Równania bilansujące, przewidywanie reakcji i obliczanie problemów stechiometrycznych polegają na umiejętności prawidłowego zapisu wzoru chemicznego. Jeśli popełnisz błąd w formule, wpłynie to na zrównoważenie i współczynniki molowe używane do wykonywania obliczeń stechiometrycznych. Poświęć trochę czasu, aby nauczyć się poprawnie pisać wzory chemiczne, będziesz zadowolony, że to zrobiłeś.

Co musisz wiedzieć...

Jak korzystać z układu okresowego

Jak korzystać z indeksów dolnych

Jak określić ładunki jonowe

Jony polatomowe

Metale z wieloma ładunkami

Greckie i łacińskie przedrostki liczbowe

Ogólna reguła

Większość związków składa się z dwóch części (binarnych) i są klasyfikowane jako jonowe lub kowalencyjne. Ogólną zasadą nazewnictwa i pisania związków jest umieszczenie najpierw elementu metalicznego, a następnie elementu mniej metalicznego. Pamiętaj, aby użyć indeksu dolnego, aby pokazać liczbę atomów lub jonów obecnych w formule.

Pisanie formuł jonowych

Pisząc wzór chemiczny związków jonowych, najpierw umieść kation, następnie anion i sprawdź, czy ładunki równoważą się do zera. Jeśli opłaty nie są zrównoważone, należy zwiększyć liczbę kationów i anionów, aż suma algebraiczna opłat wynosi zero.

Jeśli opłaty wynoszą (2+) i (3), suma wynosi (1-) i nie jest zrównoważona. Ale najniższa wspólna wielokrotność liczby 2 i 3 wynosi 6. Zatem użycie indeksu dolnego powoduje zwiększenie liczby kationów o 3 i liczby anionów o 2.

Zatem (2+) razy 3 wynosi (6+), a (3-) razy 2 oznacza (6-) i (6+) + (6-) wynosi zero. Zrównoważony.

Jeśli kation ma wiele ładunków, właściwy ładunek jest oznaczony cyfrą rzymską umieszczoną po nazwie kationu. Pamiętaj, aby traktować jony wieloatomowe jako kompletną jednostkę, nie rozdzielaj ich.

PRZYKŁAD # 1: chlorek wapnia to CaCl2 (wapń 2+) (chlor 1-) zwiększa chlorek do dwóch.

PRZYKŁAD # 2: azotan litu jest zrównoważony LiNO3 (lit 1+) (azotan 1-).

PRZYKŁAD # 3: siarczan żelaza (II) stanowi FeSO4

Pisanie formuł molekularnych (kowalencyjne)

Podczas pisania wzoru chemicznego dla związków kowalencyjnych umieść element mniej elektroujemny, a następnie element bardziej elektroujemny i użyj indeksów dolnych, aby wskazać liczbę obecnych atomów. Pamiętaj, że przedrostki są używane tylko ze związkami kowalencyjnymi.

PRZYKŁAD # 1: dwutlenek węgla to CO2 (1 C) (2 O)

PRZYKŁAD # 2: pentachlorek fosforu to PCl5 (1 P) (5 Cl)