Kisah Wali Songo

ประวัติความเป็นมาของคอลเลกชัน Songo ผู้ปกครองที่สมบูรณ์สามารถนำมาใช้เป็นข้อมูลอ้างอิง

Walisongo หรือ Walisanga เป็นที่รู้จักในฐานะผู้เผยแพร่ศาสนาอิสลามในชวาในศตวรรษที่ 14 พวกเขาอาศัยอยู่ในพื้นที่สำคัญสามแห่งของชายฝั่งทางเหนือของเกาะชวา ได้แก่ สุราบายา - เกรส - ลาโมงัน - ตูบันในชวาตะวันออก, เดมัค - คูดุส - มูเรียในชวากลางและซิเรบอน ในชวาตะวันตก

ยุควัลลิซองโกเป็นจุดสิ้นสุดของการครอบงำของศาสนาฮินดู - พุทธในวัฒนธรรมนูซันตาราที่จะถูกแทนที่ด้วยวัฒนธรรมอิสลาม เป็นสัญลักษณ์ของการเผยแพร่ศาสนาอิสลามในอินโดนีเซียโดยเฉพาะในชวา แน่นอนว่าตัวเลขอื่น ๆ ก็มีบทบาทเช่นกัน อย่างไรก็ตามบทบาทที่ใหญ่มากของพวกเขาในการก่อตั้งอาณาจักรอิสลามในชวารวมถึงอิทธิพลของพวกเขาที่มีต่อวัฒนธรรมของชุมชนในการเทศนาครั้งใหญ่และโดยตรงทำให้วาลิซองโกได้รับการกล่าวถึงอย่างกว้างขวางมากกว่าที่อื่น ๆ

ความหมายของ Walisongo

เชื่อกันว่ามัสยิดใหญ่แห่งเดมัคเป็นหนึ่งในสถานที่รวมตัวของวิสุทธิชนที่เก่าแก่ที่สุด

มีความคิดเห็นหลายประการเกี่ยวกับความหมายของ Walisongo ประการแรกคือเก้าวาลีซึ่งระบุจำนวนนักบุญที่เป็นเซมเบ้

ilan หรือ Sanga ในภาษาชวา อีกความเห็นหนึ่งระบุว่าคำว่า songo / sanga มาจากคำว่า tsana ซึ่งในภาษาอาหรับแปลว่าผู้สูงศักดิ์ อีกความเห็นหนึ่งระบุว่าคำว่า ada มาจากภาษาชวาซึ่งแปลว่าสถานที่

อีกความเห็นหนึ่งกล่าวว่า Walisongo เป็นชุมนุม dakwah ซึ่งก่อตั้งขึ้นครั้งแรกโดย Sunan Gresik (Maulana Malik Ibrahim) ในปี 1404 AD (808 Hijriah) [1] Walisongo เป็นนักปฏิรูปสังคมในยุคนั้น อิทธิพลของพวกเขารู้สึกได้ในรูปแบบต่าง ๆ ของการแสดงออกของอารยธรรมใหม่ของสังคมชวาตั้งแต่สุขภาพเกษตรกรรมการพาณิชย์วัฒนธรรมศิลปะสังคมไปจนถึงการปกครอง