ترس و نفرت در لالیگا

The political world race. Barcelona, ​​Real Madrid football ever and today more than ever ...

بارسلونا در مقابل رئال مادرید هرگز فوتبال نیست و امروز کمتر از همیشه. این رویارویی سیاسی ترین مسابقه جهان است. مخصوصاً از زمان مرگ ژنرال فرانسیسکو فرانکو در 1975.

بازی در سایه بحران اقتصادی برگزار می شود، در سایه شکست مذاکرات مالیاتی بارسلونا و مادرید و صحبت های انتخابات رفراندوم برای استقلال کاتالان. سه هفته از روز استقلال کاتالان گذشته است. در یازدهم سپتامبر روزی که نزدیک به یک و نیم میلیون نفر در خیابان ها، شهر را تعطیل کردند. در میان آن ها رئیس باشگاه بارسلونا ساندرو روسل هم حضور داشت .او اصرار داشت به دلایل شخصی آنجاست.

اما سنت تصویر سازی قبل از مسابقه باشگاه امروز سنیراست ، پرچم کاتالان، به نظر می رسد از این کار منظور خاصی دارند. صد هزار نفر کارت های زرد و قرمز در دست گرفته اند و همة استادیوم را پوشش داده اند. عده ای از طرفدارها پرچم استقلال کاتالان مزین شده به ستاره ای، به همراه دارند که آن ها را به خوان لاپورتا ، رئیس سابق نسبت می دهند.

هفته ها و ماه هاست رسانه ها در مورد کاتالان می نویسند. شکاف عمیق بین این دو کاملاً آشناست. روزنامه راستی لاروزان یک روزنامه پر سر و صدا و مدافع اتحاد اسپانیا، 27 صفحه مطلب سیاسی تدارک دیده بود فقط برای این که ثابت کند این بازی سیاسی نیست. ال موندو هم که مخالف تجزیه طلبی است یک معمای 200 ساله را حل کرد که در حقیقت عیسی مسیح را کاتالان ها کشته اند.

قبل از آغاز بازی، بارسایی ها یک سرود مذهبی ( کلیسایی) قدیمی می خواندند. دو پرچم غول آسای راه راه قرمز و زرد کاتالان همچون بادبان در دو سمت استادیوم در اهتزاز بود. پرچم استقلال کاتالان در سراسر استادیوم دیده می شود. پرچمی بود که به انگلیسی اشاره به کشور بعدی اروپا بودن کاتالونیا داشت، اما سرود ملی کاتالان، ال سگادورس ، اشاره به نبرد سال های آغازین دارد، جنگ 1640 زمانی که کاتالونیا فلیپ چهارم را شکست داد و استقلال خود را تحت حمایت فرانسه برای دوازده سال به دست آورد...