Manusmriti

De Manusmṛiti is een oude juridische tekst onder de vele Dharmaśāstra's van het hindoeïsme

Manusmriti - De wetten van Manu:

De Manusmṛiti (Sanskriet: मनुस्मृति), ook wel gespeld als Manusmruti, is een oude juridische tekst onder de vele Dharmaśāstra's van het hindoeïsme. Het was een van de eerste teksten in het Sanskriet die in 1776 door Sir William Jones in het Engels werd vertaald en werd door de Britse koloniale regering gebruikt om de hindoe-wet te formuleren. Het kan worden beschouwd als de eerste grondwet ter wereld, aangezien het wetten bevat met betrekking tot samenleving, belastingen, oorlogsvoering, enz.

Er zijn nu meer dan vijftig manuscripten van de Manusmriti bekend, maar de vroegst ontdekte, meest vertaalde en veronderstelde authentieke versie sinds de 18e eeuw is het "Kolkata (voorheen Calcutta) manuscript met Kulluka Bhatta commentaar". De moderne wetenschap stelt dat deze veronderstelde authenticiteit onjuist is, en de verschillende manuscripten van Manusmriti die in India zijn ontdekt, zijn inconsistent met elkaar en op zichzelf, wat aanleiding geeft tot bezorgdheid over de authenticiteit, toevoegingen en interpolaties die in latere tijden in de tekst zijn aangebracht.

De metrische tekst is in het Sanskriet, wordt op verschillende manieren gedateerd in de 2e eeuw v.Chr. Tot de 3e eeuw n.Chr., En presenteert zichzelf als een verhandeling van Manu (Svayambhuva) en Bhrigu over dharma-onderwerpen zoals plichten, rechten, wetten, gedrag, deugden en anderen. De bekendheid van de tekst verspreidde zich buiten Bharat (India), lang voor het koloniale tijdperk. De middeleeuwse boeddhistische wet van Myanmar en Thailand wordt ook toegeschreven aan Manu, en de tekst heeft invloed gehad op hindoeïstische koninkrijken in Cambodja en Indonesië.

De wetten van Manu

George Bühler, vertaler

(Sacred Books of the East, Volume 25)

Ref: https://www.sacred-texts.com/hin/manu.htm