Doctor Bee

puzzelspel met dierendokterelementen

In het spel "Doctor Bee" kunnen spelers het spelsysteem gebruiken dat is gebaseerd op natuurkundige simulatie om moeilijkheden te overwinnen en het plezier van het slingeren terug te krijgen. De halo en details van het totale schilderij zijn zeer opvallend. Wat het onderscheidt van andere games is dat het micro-expressie-effect schokkend is en dat de juiste muziek een sterk empathisch vermogen heeft. Het enige minpunt kan zijn dat de droevige sfeer in de midden- en latere fases van het spel te sterk is. Hoewel het spel uiteindelijk werd gered door een lichtscène met felle kleuren en muziek, maar het was niet genoeg om de speler uit het verdriet te halen.

Aan het begin van het spel verschijnt een oude man. Hoewel zijn eenzame uitdrukking niet zichtbaar is, is de hoofdkleur van het spel voor mij, die veel ervaring heeft, bijna een tragisch levensthema. Nadat ik veel recensies had gelezen, zag ik dat velen de muziek omschrijven als warm en vredig, ontspannend, en het spel als een verfrissend spel. Ik kon het niet laten om aan mezelf te twijfelen.

Het spelplot is verdeeld in vier hoofdstukken: 1. Kindertijd 2, Jeugd 3, Volwassenheid 4 en Ouderdom; elk komt overeen met de vier seizoenen: lente, zomer, herfst en winter. En juist door het verschijnen van de vier seizoenen kunnen mensen het verdriet nog meer voelen. Verdriet weegt vaak zwaarder dan het extreme geluk. De hoofdpersoon is een klein meisje dat dol is op breien. Ze herinnert zich de dagen dat ze in haar jeugd met haar vriendjes speelde en naar de bloeiende zonnebloemen in de tuin keek. Net zoals de elf beperkt werd door de lengte van het touw, kon ze niet verder. Dit maakte de weg vrij voor daaropvolgende rebellie.

Kinderen begrijpen niet wat aantasting van het milieu betekent, en wat het betekent als hun leefruimte bezet is. Wat op een auto-ongeluk leek, was in werkelijkheid een probleem van milieuschade dat zich al lange tijd had opgehoopt. Vanuit de beschadigde productiewerkplaats was wat je van buitenaf kon zien giftig gas, en van binnen zag je een donkere kamer vol kakkerlakken. Het zijn niet langer de krabben die je schattig vindt, noch de heldere beekjes en vijvers in de velden. De omgeving hier is een dodelijke ruimte waar je kunt sterven. De onverantwoordelijkheid van de ontwikkelaars heeft ertoe geleid dat een groot aantal mensen naar het zuiden is vertrokken en achterbleef. Er zijn maar heel weinig mensen, en er blijft een dodelijke stilte in de herinnering van de hoofdpersoon.

De tijd vliegt en de pijn verdwijnt langzaam naarmate de tijd verstrijkt. De winter komt en alles is wit. De hoofdpersoon begon zich de vreugde te herinneren van het spelen in de sneeuw in haar jeugd, maar op dat moment leek ze een roestige machine die niet meer kon draaien. Net zoals elektrische apparaten die mensen vaak langdurig gebruiken, hoeven ze na lange tijd niet meer gebruikt te worden. , het zal worden gesloopt