آواز پرنده گلدفینچ

زیباترین گوشه های پرنده برزیلی Goldfinch را داشته باشید

کارکرد:

زنگ خطر. هشدار

ساعت زنگدار

صدای زنگ زدن

گوشه ها:

کلاسیک

فلزی

پرتغالی

شوخی زنانه

ونزوئلا

نام علمی

نام علمی آن به معنی: do (یونانی) spinos = پرنده ای است که توسط Aristophanes ، Dionysus ، Hesychium و دیگر نویسندگان باستانی ذکر شده است ، اما مشخص نشده است. و magellanica = مراجعه به تنگه ماژلانیک در پاتاگونیا. ⇒ پرنده تنگه ماژلان.

مشخصات

طول آن 11 سانتی متر است.

این پرنده دانه کوچک پرنده شناخته شده است ، زیرا شناسایی گونه ها نسبتاً آسان است. ماسک سیاه آن که فقط در نرها وجود دارد و همچنین لکه های زرد رنگ روی بالهای آن وجود دارد ، این طلای طلا را به پرنده ای بسیار رنگارنگ و با الگویی به راحتی قابل تشخیص ، حتی در پرواز تبدیل می کند. ماده ها دارای سر زیتونی و زیر قسمت هستند. نرهای جوان با چند ماه در حال حاضر لکه های سیاه بر روی سر خود دارند. در طول بهار می توان آواز خواندن در بالای درختان ، آنتن ها ، قطب ها و سقف ها را مشاهده کرد. در زمستان اغلب در گله های با ابعاد قابل توجهی اضافه می شود ، که می تواند صدها پرنده را جمع کند. علاوه بر آوازهای مشخص ، پر پرواز یا پرواز ، از آواز خواندن پرندگان دیگر نیز تقلید می کند.

این یک حرکت خوب و متنوع بسیار متنوع دارد و خیلی سریع پیش می رود. تنگه های بلند که تقلید های پرندگان دیگر را در بر می گیرد. همچنین در پرواز می خواند.

زیرگونه ها

در حال حاضر 12 زیرگونه شناخته شده است که برخی از آنها کاملاً شبیه به یکدیگر هستند و تشخیص در این زمینه دشوار است.

Spinus magellanica alleni: معروف به عنوان طلای نقاشی در شهر سائوپائولو. طول آن 10 سانتی متر طول دارد و رنگ زرد قوی ترین پستان را نشان می دهد. در جنوب Piauí ، Tocantins ، Goiás و Mato Grosso شمالی و همچنین بخش هایی از بولیوی و پاراگوئه زندگی می کند.

Spinus magellanica icterica: همچنین به عنوان طلای معمول طلایی ، goldfinch-catingueiro ، goldfinch-mateiro ، goldfinch-pinheirinho شناخته می شود. طول آن حدود 11.8 سانتیمتر طول دارد و سر و وسط گردن را کاملاً سیاه نشان می دهد که رنگ غالب بدن آن به رنگ زرد مایل به سبز است. از جنوب باهیا ، در تمام جنوب شرقی برزیل ، از جمله Minas Gerais ، از جنوب تا ریو گراند دو سول سکونت دارد.

Spinus magellanica magellanica: در اروگوئه و آرژانتین ، تا پاتاگونیا. شبیه به icterica است ، اما بسیار سبزتر و بزرگتر است. کاملاً کلاه سفید.

Spinus magellanica longirostris: Roraima ، Venezuela و Guyana. به اندازه آلنی ، منقار کشیده تر و نازک تر است و رنگ زرد نیز به اندازه قوی نیست.

Spinus magellanica capitalis: ساکنان پرو ، کلمبیا و اکوادور. نر این زیر گونه دارای یک سوم فوقانی قفسه سینه و پشت تیره است ، "خال خال" با سیاه.

Spinus magellanica urubambensis: در شیلی و پرو زندگی می کند که بیشتر در شیلی شایع است. S. magellanica urubambensis سبزترین گونه با تاریک ترین قسمت های سیاه است. در قسمت های سفید زیر گونه های دیگر رنگ خاکستری دارد.

ماژلانیکا اسپینوس بولیوی: مرکزی-جنوبی بولیوی. این واقعیت از این واقعیت است که نر ماسک سیاه دارد که تا سینه و آغاز شکم امتداد دارد و از ابعاد بسیار خوبی برخوردار است.

Spinus magellanica paula: ساحل اقیانوس آرام اکوادور و پرو. مشابه پرو ، اما کوچکتر و با یک منقار نازک تر.

spinus magellanica پرو: مرکز پرو. به نظر می رسد پائولا است ، اما بزرگتر است ، در قسمتهای فوقانی سبزتر و زرد رنگ بر روی توده.

Spinus magellanica sanctaecrucis: بولیوی مرکزی و شرقی. مشابه بولیوی ، اما کمی کوچکتر و با پرهای چانه و پشت در مرکز با حاشیه های زیتون کمرنگ سیاه می شود. مانند بولیوی ، سیاه روی هود کاملاً گسترده است و تقریباً می تواند تا انتهای شکم پیش برود.

Spinus magellanica tucumana: آرژانتین از Jujui تا مندوزا و در Sierra de Cordoba. سیاه کاپوت مشابه بولیوی ، اما کمی کوچکتر ، فقط به پوست و گردن کشیده می شود و قسمتهای بالایی یکنواخت سبز با چند نوار تیره است. پهلوهای کمرنگ و پهلوهای سفید.

Spinus magellanica hoyi: